![](/weblog/theme-desiner/31/6.gif)
به سرآستین پاره ی کارگری که دیوارت را می چیند وبه تومی گویدارباب نخند
به پسرکی که آدامس می فروشد وتوهرگز نمی خری نخند
به کسی که دربازار دادمی کشد وخواهش می کند بیاییدبخرید نخند
به معلمی که دست وعینکش گچی است ویقه ی پیراهنش جمع شده نخند
به دستان پینه بسته ی پدرت
به کارکردن وجاروکردن مادرت
به رفتگری که درگرمای تیرماه کلاه پشمی به سردارد
به پلیسی که سرچهارراه باکلاه صورتش راباد می زند
به پارگی ریز جوراب کسی
به پشت و رو بودن چادر پیرزنی درخیابان
به مردی که درخیابانی شلوغ ماشینش پنچرشده و............
نخند ، نخند که دنیا ارزشش راندارد که تو به خردترین رفتارهای آدم هابخندی
که نمی دانی چه دنیای بزرگ وپردردسری دارند. آدم هایی که هرکدام برای خود
وخانواده اش همه چیز وهمه کسند.آدم هایی که به خاطر روزیشان تقلا می کنند،
.
.
نظرات شما عزیزان:
![](/commenting/avatars/avatar10.jpg)
![](/weblog/theme-desiner/31/9.gif)
![](/weblog/theme-desiner/31/8.gif)